پرسشنامه اشتیاق برای برقراری ارتباط بیرامی

معرفی پرسشنامه اشتیاق برای برقراری ارتباط بیرامی

این پرسشنامه توسط بیرامی و همکاران در سال 2012 ساخته شده است.

هدف از ساخت این پرسشنامه ارزیابی میزان اشتیاق افراد برای برقراری ارتباط با افراد می باشد.

این پرسشنامه دارای 12 سوال است.

روایی و پایایی پرسشنامه اشتیاق برای برقراری ارتباط بیرامی تایید شده است.

به نظر می رسد ارتباط با انسان گره خورده است و انسان را نمی توان از ارتباط جدا کرد. در همه ی متون اجتماعی، جامعه شناسی، روان شناسی و فلسفی انسان را موجودی اجتماعی در نظر گرفته اند که برای بقا و زنده ماندن نیاز به برقراری ارتباط با دیگران دارد.
ارتباط انواع مختلفی دارد؛ ارتباط میان انسان ها، ارتباط میان انسان با معبود، ارتباط انسان با حیوانات برخی از انواع ارتباط است. ما انسان ها با دیگران ارتباط برقرار می کنیم و به واسطه همین ارتباط به چیزهای مهمی دست پیدا می کنیم. ارتباط می تواند از نوع کلامی یا غیر کلامی صورت بگیرد.

تمایل به برقراری رابطه با دیگران در برخی افراد بیشتر و در برخی افراد کمتر است. به عنوان مثال، فردی که دارای ویژگی برون گرایی است اشتیاق و تمایل بیشتری به برقراری رابطه با دیگران از خود نشان می دهد. این فرد از بودن با دیگران خرسند است و انرژی زیادی کسب می کند. بالعکس تمایل و اشتیاق به برقراری ارتباط در افرادی که درون گرا هستند زیاد نیست و به دوستان صمیمی و نزدیک منتهی می شود.

مزایای برقراری ارتباط با دیگران

در گرو برقراری ارتباط با دیگران، اعتماد به نفس خود را ارتقا می دهیم، همدلی با دیگران را یاد می گیریم، گوش دادن فعال را می آموزیم، اشکال مختلف ارتباط مانند ارتباط کلامی، غیر کلامی، نوشتاری، حضوری، غیر حضوری را در خود تقویت می کنیم. ارتقای مهارت سازگاری، انعطاف پذیری، ابراز خود، بیان احساسات با برقراری ارتباط کاملا ممکن خواهد بود؛ پس برقراری ارتباط مزایای زیاد برای ما دارد.

خطاهای ارتباطی در رابطه

اما یک نکته جالب توجهی که در مورد برقراری ارتباط وجود دارد، خطاهای ارتباطی هستند. هرکدام از ما ممکن است به صورت غیر عمدی و ناآگاهانه یا آگاهانه به برخی خطاهای ارتباطی دچار شویم. اگر متوجه خطاهای ارتباطی خود در روابطمان نشویم و سعی نکنیم آن را اصلاح کنیم، احتمالا با مشکلات جدی در رابطه روبه رو می شویم.

برخی از انواع خطاهای ارتباطی شامل: قضاوت کردن دیگران، تلاش برای تسلی دادن، ترحم کردن، برچسب زدن به دیگران و مسخره کردن آن ها، دادن نظرات روان شناسانه، طعنه و کنایه زدن، پرسیدن سوالات خصوصی، بیش از اندازه و نا به جا، دستور دادن به دیگران، تحمیل کردن نظرات و خواسته ها به آن ها، تهدید کردن، تحقیر کردن، بیهوده نصیحت کردن، ایحاد ابهام، ندادن اطلاعات کافی، منحرف کردن دیگران و غیره می شود.

در صورت تمایل به ارزیابی متغیر اشتیاق افراد برای برقراری ارتباط می توانید از این پرسشنامه استفاده کنید.