به نظر می رسد آزمودنی سبک شخصیت اسکیزوئید دارد. این حالت بیمارگون نیست و ممکن است صرفا برخی جنبه‌های بی‌تفاوتی (Apathetic) را نشان دهد. او احتمالا گاهی اوقات بی‌تفاوت به نظر برسد، اما در کل توانایی برقراری ارتباط سالم با دیگران و انجام وظایف روزمره را دارد. این بی‌تفاوتی ممکن است در برخی موارد مانع از برقراری روابط عمیق شود، اما ناسازگار تلقی نمی شود.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• عدم بروز احساسات
• احتمال بی تفاوتی نسبت به اتفاقات و موضوعات مختلف
• نبود رضایت خاطر در زندگی
• روابط نزدیک بسیار محدود شده

رگه هایی از غیرتعاملی بودن دیده می شود اما از نظر بالینی معنادار نیست. او به طور کلی تعاملی است اما ممکن است گاهی نتواند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کند. البته از این نظر نشانه های آسیب دیده نمی شود و اندکی پایین بودن نمرات می توانند دلایل غیربالینی داشته باشد.

نشانه های کم مایگی بالینی در این فرد دیده نمی شود. اما ممکن است به دلیل شرایط مختلفی مانند تجربه‌های غیرمثبت در زندگی، کمبود اعتماد به نفس یا محدودیت‌های فردی دارای محتوای ذهنی کمتری باشد. اما در عین حال، او قادر به تجربه‌های جدید و یادگیری است و ممکن است با کمک روش‌های مختلف مثل مشاوره و توانمندسازی شخصی، عملکرد بهتری پیدا کند.

نشانه های بالینی جدی در رابطه با خلق و خوی بی احساس در این فرد دیده می شود. ممکن است در موقعیت هایی که نیاز به احساس قوی، همدلی یا تعامل مثبت با دیگران وجود داشته باشد، واکنش های بی تفاوت از خود نشان دهد.

آزمودنی در این دسته دارای سبک شخصیتی اجتنابی به صورت سازگار است. او ممکن است کمی خجالتی (Shy) باشد و در مواقع اجتماعی ترجیح می‌دهد کم‌تر مورد توجه قرار بگیرد. با این حال، این خصوصیات مانعی جدی در برقراری ارتباطات سالم با دیگران نیستند. او توانایی کار گروهی و پذیرش انتقادات را دارد و مواجهه با رویدادهای منفی را تا حدی تحمل می‌کند.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• ترس از روابط دوستانه علیرغم میل درونی برای داشتن دوستان بیشتر
• ترس از تمسخر یا شرمساری در تعاملات اجتماعی

نشانه های بالینی برای رویگردانی بین فردی دیده نمی شود. البته این آزمودنی ممکن است در تعاملات با دیگران برخی از مشکلات را تجربه کند، اما با تلاش بیشتر، می تواند به سازگاری برسد. او ممکن است در برخی از موقعیت های اجتماعی نسبت به سایرین ضعف داشته باشد، اما با آموزش های بیشتر و همچنین ایجاد همکاری در مواجهه با چنین موقعیت هایی، می تواند با این مسئله مقابله کند.

با توجه به نتایج در این آزمودنی رگه هایی از عدم تعلق دیده می شود که ممکن است برای او ناراحت کننده باشد، اما به اندازه ای نیست که به عنوان یک نشانه در اختلال شخصیتی شناخته شود.

این ازمودنی از نظر درونی آزرده است و علائم آن نیاز به بررسی بیشتری دارد. احتمالا او خاطرات ناراحت کننده و متضادی از روابط اولیه دارد. همچنین در تجربه و یادآوری رضایت بخش نیز ممکن است دچار مشکل باشد. نداشتن مکانیزم های کافی برای کنترل نیازها و تسکین تنش‌های خارجی در او می تواند به عنوان علائمی مهم در اختلال شخصیت اجتنابی بررسی شود.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی افسرده به صورت سازگار است. او ممکن است گاهی اوقات ملول (Dejected) باشد و در برخی از مواقع به سختی از شرایط منفی و غم‌انگیز عبور می‌کند. با این حال، او توانایی ایجاد تعادل احساسی خود را با استفاده از منابع حمایتی و روش‌های مقابله‌ای سالم دارد. این شخص می‌تواند در روابط اجتماعی شرکت کند و از زندگی خود لذت ببرد، گرچه گاهی اوقات ممکن است احساس کند که انرژی کمی دارد.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• خود سرزنش گری افراطی هنگام بروز اشتباهات فردی
• نگرانی در مورد مسائل مختلف زندگی
• ناتوانی در رهایی از غم و اندوه شدید

به نظر می رسد این آزمودنی از نظر شناختی جبرگراست. به عبارت دیگر، او معمولا معتقد است که هیچ قدرتی برای تغییر سرنوشتش نیست و همه چیز به هر حال به نحوی خواهد شد که او را آزرده و ناامید می‌کند. این نشانه ها می‌تواند در زندگی روزمره او علاوه بر اینکه زمینه ساز افسردگی باشد بلکه پتانسیل اضطراب و کاهش کیفیت زندگی را نیز در او افزایش می دهد.

این آزمودنی تا حد کمی خود بی ارزش پنداری دارد، یعنی گاهی به نحوی احساس می کند توانایی های خود را زیر سوال می برد، اما میزان آن به قدری نیست که نشانه های بیمارگون داشته باشد. او ممکن است احساس کند که موفقیت و پیشرفتی که می‌خواهد، دور از دسترسش قرار دارد، اما نهایتا می تواند با تلاش بیشتر با مشکلاتش کنار بیاید و احساس خودارزشمندی را در خود تقویت نماید.

این آزمودنی تا حدود خیلی کمی از نظر خلقی ماتم زده است. به همین خاطر ممکن است گاهی برخی از نشانه های افسردگی یا غمگینی را نشان دهد، اما این احساسات به حدی نیستند که بتوان آنها را به عنوان بیماری شناخت. ممکن است او در برخی مواقع احساس کمتری از خوشحالی و شادی داشته باشد، اما می تواند با مثبت اندیشی احساسات خوشایند را در خود تقویت نماید.

آزمودنی در این دسته دارای سبک شخصیتی وابسته به صورت سازگار است. او فردی با ملاحظه است (Deferential) و نیازهای خود را در کنار دیگران قرار داده و به خواسته‌های آن‌ها اهمیت می دهد. این فرد تمایل دارد که به نظرات و راهنمایی‌های دیگران احترام بگذارد. این سبک شخصیتی باعث می‌شود که آزمودنی توانایی پاسخگویی مناسب به احتیاجات دیگران را داشته باشد، در حالی که همچنان توانایی کارکردن به صورت مستقل و اعتماد به نفس را حفظ کند.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• استفاده افراطی از راهنمایی دیگران برای انجام کارها
• تمایل مفرط به انجام کارها طبق نیاز دیگران
• عدم ابراز عقیده و تمایل افراطی به همراهی با عقاید دیگران

این فرد تا حدود خیلی کمی از نمودهای نابالغانه رفتاری را نشان می‌دهد. ممکن است در برخی موارد از مسئولیت ها کناره گیری نموده و به دنبال کمک و پشتیبانی دیگران باشد. اما این میزان زیاد نیست و در کل قابلیت‌های عملی و اجتماعی کافی برای روبه رو شدن با چالش ها را دارد و به خوبی می‌تواند از خودش مراقبت نماید.

به نظر می رسد این آزمودنی تا حدود خیلی کمی از نظر بین فردی مطیع است. در واقع او رگه هایی از این ویژگی را دارد، بنابراین ممکن است در برخی موارد به دنبال راهنمایی دیگران باشد، اما اغلب مستقل است و می تواند با آموزش و تلاش مدیریت زندگی خود را به دست بگیرد.

با توجه به نمرات به دست آمده رگه هایی از بی عرضه پنداری خود دیده می شود. ممکن است در برخی موارد احساس کند که توانایی کافی برای انجام کارهای خود ندارد. این ممکن است باعث شود که کمی بیشتر از حد معمول از دیگران استعداد و توانایی‌های خود را مورد ارزیابی و بررسی قرار دهد. با این حال این نشانه ها در حد مرضی نیست و با ایجاد شناخت و آگاهی می تواند عملکرد بهتری داشته باشد.

آزمودنی دارای «سبک شخصیتی نمایشی» به صورت سازگار است. او در برقراری ارتباطات اجتماعی مهارت دارد (Sociable) و توانایی ایجاد رابطه‌های گرم و صمیمی با دیگران را نشان می‌دهد. او ممکن است گاهی اوقات به جذابیت و جلب توجه دیگران اهمیت بدهد، اما به گونه‌ای که از روابط سالم با دیگران دور نشود. آزمودنی معمولا قادر است توازن خوبی بین توجه به خود و دیگران ایجاد کند و به خوبی می‌تواند در روابط مختلف به خواسته‌ها و نیازهای خود و دیگران پاسخ دهد.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• تمایل زیاد به کانون توجه بودن
• تمایل زیاد و افراطی به یافتن دوستان جدید
• شدت و افراط در تعامل با جنس مخالف بررسی شود.
• دلایل روابط اجتماعی گسترده بررسی شود.

با توجه به نمرات کسب شده به نظر می رسد رگه هایی از نمایشی بودن خفیف دیده می شود. بنابراین ممکن است گاهی اوقات در واکنش به موقعیت‌های محدودی به صورت غیرطبیعی و افراطی عمل کند، اما در بسیاری از موارد رفتارش طبیعی است. به طور کلی این رگه ها افراطی نیست و نمی تواند نشانه ای قابل تفسیر برای وجود یک اختلال یا نشانه بالینی باشد.

با توجه به نمرات کسب شده نشانه های قابل تفسیر وجود ندارد اما از نظر بین فردی رگه هایی برای جستجوی توجه دیده می شود. ممکن است گاه به گاه از روش‌های منفی برای جلب توجه استفاده کند، اما این رفتارها معمولاً در سطحی محدود بوده و کمتر ایجاد مشکل می کنند. ممکن است در شرایط خاص یا زمان‌های استرس‌زا، نیاز بیشتری به تأیید و توجه احساس کند.

با توجه به نتایچ به نظر می رسد آزمودنی مورد نظر از ثبات خلقی و عاطفی برخوردار است و تمایل کمتری به تغییرات ناگهانی در احساسات خود دارد. او در برابر موقعیت‌های مختلف پاسخ عاطفی مناسب و کنترل‌شده‌ای ارائه می‌دهد. با توجه به پایداری عاطفی احتمالا پتانسیل لازم را برای مقابله با چالش های زندگی دارد.

آزمودنی در این حالت از نظر شاخص آشفتگی طبیعی است و نشانه‌های بالینی مرتبط با آشفتگی ندارد. او می‌تواند انرژی خود را در شرایط مختلف کنترل کند و بیش از حد سرخوش نیست. همچنین، خلق و خوی ثابتی دارد و رفتارهای پرشور غیرمنتظره ندارد. این فرد اغلب توانایی تکمیل اهداف و برنامه‌های خود را دارد و به سرعت بی‌حوصله نمی‌شود.

با توجه به نتایج، این آزمودنی علائمی از این ویژگی را نشان نمی‌دهد و به صورت نرمال و طبیعی عمل می‌کند. به عبارتی او در برخورد با مشکلات به جای اینکه با احساسات شدید و تند واکنش نشان دهد، کنترل شده و با صبر و تحمل برخورد می کند.

آزمودنی تا حدود کمی از نظر بین فردی بی پرواست، اما این علائم اختلال یا بیماری زا نیستند. در برخی مواقع، او ممکن است با انرژی و شادابی بیشتری نسبت به دیگران عمل کند اما این را نمی توان مصداق بی پروایی دانست.

با توجه به نمرات کسب شده این آزمودنی نشانه ای از خودبزرگ پنداری (Exalted Self-Image) ندارد. بنابراین به نظر می رسد که او به صورت طبیعی و متعادل به خود و محیط اطرافش نگاه می‌کند و از این لحاظ تصویر درستی از خود دارد.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی سازگار با ویژگی‌های خودشیفته به نظر می‌رسد، اما در حد متعادل و کنترل شده است (Confident). او به طور معمول دارای اعتماد به نفس بالایی است و می‌تواند با استفاده از این ویژگی، به روابط اجتماعی و کاری خود کمک کند. او درک مناسبی از خود و توانایی‌های خود دارد و تمایلی به استثمار دیگران ندارد.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• بی توجهی به وقت دیگران
• احساس خاص بودن و بی توجهی به برداشت دیگران نسبت به خود

به نظر می رسد این آزمودنی از نظر بین فردی استثمارگر است و علائم او قابل تفسیر است. ممکن است به طور مکرر و شدید رفتارهایی از خود نشان ‌دهد که شامل حق‌طلبی بی‌دلیل، کمبود همدلی و انتظار ویژگی‌های خاص بدون تعهد به مسئولیت‌های متقابل است. احتمال دارد که با توجه به این ویژگی از دیگران بهره‌برداری ‌کند و از آن‌ها را برای بهبود وضعیت خود و برآورده کردن خواسته‌هایش استفاده کند.

با توجه به نتایج می توان گفت این آزمودنی از نظر ذهنی مهارنشده نیست. در واقع به نظر می رسد او توانایی کنترل تخیل خود را دارد. به طور منسجم در دنیای واقعی زندگی می‌کند، با داده‌ها و واقعیت‌ها صادقانه برخورد می‌کند و خیال‌پردازی‌های نابالغ و خودشیفته ندارد.

با توجه به نمرات کسب شده آزمودنی مورد نظر نشانه‌های بالینی قابل تفسیری از این ویژگی را نشان می‌دهد. ممکن است خود را بی‌نظیر و برتر از دیگران بداند و تصور کند که به خاطر استعداد‌ها و دستاوردهای خود، باید توجه ویژه‌ای دریافت کند. احتمال دارد به تحسین دیگران نیاز داشته باشد و از این موضوع برای تقویت اعتماد به نفس خود استفاده کند.

توجه: میزان خودخواهی، بی‌توجهی و تکبر او را چک کنید و بررسی نمایید که این موارد تا چه حد در روابط اجتماعی او نمود دارد.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی است که نشانه‌هایی از ضد اجتماعی بودن وجود دارد اما به صورت معتدل و قابل کنترل است. ویژگی بارز این سبک شخصیتی خود بزرگ‌نمایی (Aggrandizing) است، که باعث می شود علاقه‌مند به افزایش اهمیت و شهرت خود باشد. ممکن است در برخی موارد از دستاوردهای شخصی اش بیشتر از حد لازم بهره‌برداری کند. با این حال، این رفتارها به گونه‌ای هستند که باعث ایجاد مشکلات جدی در زندگی اجتماعی یا شغلی نمی‌شوند.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• انجام دادن کارها بدون در نظر گرفتن تاثیرات آن بر دیگران
• عذر و بهانه آوردن هنگام برخورد با مشکلات
• توانایی در فریب دادن دیگران
• دیدن قوانین به عنوان موانعی برای خواست ها

به نظر می رسد این آزمودنی گاهی اوقات در برخی موارد مسئولیت‌پذیری کمتری از خود نشان می دهد، اما به حدی نیست که به عنوان بیماری یا نشانه های قابل تفسیر تلقی شود. او ممکن است گاهی اوقات در انجام تعهدات شخصی خود غفلت کند، اما در کل قابل اعتماد است.

با توجه به نتایج، این آزمودنی نشانه‌های بالینی و قابل تفسیر از خودمختارپنداری دارد. او تمایل دارد خود را آزاد از محدودیت‌های اجتماعی و پیوندهای شخصی ببیند. احتمال دارد به وضوح از قوانین و مقررات اجتماعی تخطی کند. ممکن است در روابط اجتماعی صادق نباشد و حتی حقوق دیگران را نادیده بگیرد.

توجه: بررسی کنید که اختلال خودمختارپنداری تا چه حد در تاریخچه زندگی او منجر به رفتارهای مخرب و مشکل‌ساز در زندگی فردی و اجتماعی شده است.

او گاهی اوقات نشانه‌های ضعیفی از برون‌ریزی شدید دارد اما این علائم به اندازه‌ای نیست که به بیماری یا اختلال کامل منجر شود. ممکن است گاهی واکنش های منفی را بروز دهد، اما کلیت رفتار همچنان در چارچوب‌های اجتماعی قابل قبول است.

آزمودنی سبک شخصیتی سادیستیک را در سطح کمتر و کنترل‌شده‌ای از خود نشان می‌دهد. این فرد ممکن است گاهی اوقات در مواقع لازم به خود برای حقوق و اهداف خود قاطعیت نشان دهد(Assertive). البته در کل به حقوق دیگران احترام می‌گذارد و از رفتارهای آزاردهنده یا خشن پرهیز می‌کند.

در برخی موارد ممکن است رفتاری قاطع و مصمم نشان دهد که برای دستیابی به اهداف شخصی و یا حرفه‌ای لازم باشد. این رفتارها در معرض کنترل و ارزیابی فرد هستند و باعث نمی‌شوند که او به سوء استفاده از دیگران یا تخریب آن‌ها بپردازد.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• خشن و تند بودن با اعضای خانواده (شدت و مقدار آن بررسی شود).
• عصبانی شدن هنگامی که دیگران کارها را به کندی انجام می دهند.
• برخورد خشونت آمیز برای قرار دادن افراد در مسیر صحیح
• آزردن و عصبانی کردن دیگران
• انتقاد شدید از افرادی که او را آزار می دهند.

این آزمودنی گاهی اوقات نشانه‌های ضعیفی از بیان تند و آزارنده دارد، اما این علائم به اندازه‌ای نیست که به بیماری یا اختلال قابل تفسیر منجر شود. ممکن است گاهی به طور ناگهانی و ناخواسته واکنش های تند نشان دهد، اما کلیت رفتار همچنان در چارچوب‌های اجتماعی قابل قبول است.

نشانه‌های ضعیفی از کینه‌توزی در روابط بین‌فردی دارد. این نشانه‌ها شاید اختلال ایجاد نکنند و بیماری‌زا نباشند، اما ممکن است باعث بروز محدودیت‌های نسبی در تعامل با دیگران شوند. او گاهی اوقات ممکن است در برخی موارد به طور غیرمستقیم دیگران را تحقیر کند، اما این رفتارها به صورت مستمر و شدید دیده نمی‌شوند.

به نظر می رسد نشانه‌های ضعیفی از این ویژگی دارد. البته این نشانه‌ها باعث اختلال در زندگی او نمی‌شود و بیماری‌زا نیست. با این‌حال، ممکن است در شرایط استرس‌زا یا فشار عاطفی، دچار بروز ناگهانی و کنترل ناپذیر و رفتارهای تهاجمی ناپخته شود.

آزمودنی در این مورد نشانه‌های بالینی جبری ندارد و از نظر شاخص مورد نظر طبیعی است. او توانایی کار با دیگران بدون احساس نیاز به کنترل بیش از حد را دارد و می تواند تعارض‌های اجتماعی را به طور سالم مدیریت کند. این فرد همچنین از کمال‌گرایی بی‌دلیل خودداری می‌کند و به خوبی توانایی تطبیق با شرایط مختلف را دارد.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• تلاش برای کامل بودن
• درست و اخلاقی دیده شدن از نظر دیگران (دلایل و نوع آن بررسی شود).
• احساس ناراحتی به دلیل بی نظمی (شدت آن بررسی شود).
• لاش مداوم برای اتمام و کامل کردن کارها (شدت و میزان افراطی بودن آن بررسی شود).

میزان منضبط بودن در سطح افراطی نیست. بنابراین قابلیت این وجود دارد تا تصمیم‌گیری و انجام وظایف روزمره را به خوبی انجام ‌دهد و به دنبال کمال‌گرایی افراطی نباشد. احتمالا بر خلاف افراد با ویژگی شدیدا منضبط، می تواند با انعطاف‌پذیری و متعادل برنامه ریزی کند.

تا حدودی از نظر شناختی خشک و ریزبین است. گاهی اوقات سخت‌گیری‌هایی نشان می‌دهد، اما این رفتارها بیماری‌زا نیستند. ممکن است در برخی مواقع به قوانین و زمان‌بندی‌ها اهمیت بیشتری بدهد و در برخورد با ایده‌های نوین کمی مقاومت کند. با این وجود، این نشانه‌ها باعث اختلال جدی در زندگی‌ اش نمی‌شود.

آزمودنی از نظر این متغیر در وضعیت نرمال قرار دارد. بنابراین او به طور متوازن به خود اطمینان دارد. به صورت افراطی نگران اشتباه یا سوء تفاهم نیست و باور دارد که هر کسی ممکن است اشتباه کند. به همین دلیل در فعالیت کاری به صورت افراطی برخورد نمی کند. یعنی توانایی تشخیص اهمیت فعالیت‌های تفریحی و استراحت را دارد و در کنار کار، به خود زمان برای لذت بردن از این فعالیت‌ها می‌دهد.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی منفی گراست. او برخی از ویژگی‌های منفی‌گرایی را دارد، اما نوع آن ناسازگارانه نیست. در او برخی نارضایتی‌ها و تعارض‌های درونی وجود دارد (Discontented). ممکن است در برخی مواقع نسبت به دیگران یا خودش ناراحتی حس کند، اما توانایی کنترل این احساسات را دارد و می تواند به سرعت به حالت عادی برگردد.

اگرچه گاهی اوقات ممکن است به خاطر از دست دادن یا عدم دست‌یافتن به اهدافش منفی بافی کند، اما در کل قادر است خود را با وضعیت موجود وفق دهد و به سمت رشد و پیشرفت حرکت کند.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• عدم امید به ثبات اتفاقات خوب زندگی
• احساس نداشتن بخت و اقبال نسبت به دیگران
• نسبت دادن موفقیت ها به شانس یا فریبکاری
• احساس بی انصافی و بی عدالتی

نشانه های این آزمودنی بیانگر این است که او بسیار تلخ و گزنده است. احتمالا در برآورده کردن نیازهای دیگران مقاومت می کند. با لجبازی و رفتارهای مخالف، آن ها را آزار می دهد. ممکن است به دنبال دلسرد کردن دیگران باشد و از ضعف‌ها و شکست‌های آن ها لذت ببرد.

تا حدودی رگه هایی از این شاخص دیده می شود اما تفسیر بالینی ندارد. این فرد ممکن است گاهی اوقات ناراضی و ناامید از خود باشد، اما این احساسات اختلال جدی در زندگیش ایجاد نمی‌کند. احتمال دارد او به دنبال توجه بیشتر از دیگران باشد و گاهی احساس کند که ارزش‌ها و تلاش‌هایشان درک نمی‌شود.

رگه های از تحریک پذیری دیده می شود اما از نظر بالینی تفسیر نمی شود. ممکن است گاهی اوقات از کوره در برود، اما این علائم به اندازه‌ای نیست که بر روی زندگی روزمره‌ اش تأثیر منفی قابل توجه بگذارد. ممکن است در مواقعی که با استرس مواجه شود تحریک‌پذیر شود، اما در کل می‌تواند با این شرایط کنار بیاید.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی خودآزاری است. او ممکن است گاهی اوقات خود را در مواقعی قرار دهد که دیگران از او بهره‌برداری و سوء استفاده کنند(Abused)، اما به طور کلی توانایی حفظ کنترل روی زندگی خود را دارد. این رفتارها در بعضی موارد می‌توانند به او کمک کنند تا با دیگران بهتر کنار بیاید و نیازهای خود را برآورده کند.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• ایجاد شرایطی که باعث احساس طرد شدگی یا آسیب می شود.

رگه هایی از خودنالایق پنداری دیده می شود اما در سطحی نیست که از نظر بالینی تفسیر شود. ممکن است گاهی اوقات به خصوصیات منفی خود بیش از حد توجه کند و احساس شرم و خجالت داشته باشد. این افکار و احساسات احتمالا گاه به گاه به وجود می آیند و بر روی روابط و عملکرد او تأثیر نسبی دارند. با این حال، به حدی نیست که باعث اختلال جدی در زندگی‌ او شود.

در آزمودنی رگه هایی از منش متضاد وجود دارد اما در سطح بالینی و قابل تفسیر نیست. او گاهی اوقات در مواقعی که باید احساس لذت کند، احساس درد می‌کند و برعکس، در مواقعی که باید احساس درد کند، احساس لذت می کند. این رفتار ممکن است به طور گاه‌به‌گاه اتفاق بیفتد ولی به اندازه‌ای نیست که بر روی زندگی روزمره‌ تأثیر منفی قابل توجه بگذارد.

به نظر می رسد تا حدودی از نظر خلقی ملول است. اما در سطح بالینی و قابل تفسیر نیست. او گاهی اوقات احساسات متناقض و مربوط به ملالت را تجربه می کند. ممکن است در بعضی مواقع به دیگران احساس بی‌اعتمادی نشان دهد، احساس تنهایی کند، یا دچار اضطراب شود. همچنین ممکن است به طور ناخودآگاه سعی کند در دیگران احساس گناه یا ناراحتی بوجود آورد. با این حال، این نشانه‌ها به اندازه‌ای شدید نیستند که برای زندگی روزمره او مشکل‌ساز باشد.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی اسکیزوتایپال با تمرکز بر ویژگی عجیب‌وغریب (Eccentric) است. این فرد الگوهای منحصر به فرد در رفتار و تفکر خود دارد که باعث می‌شود از دیگران متمایز شود. او ممکن است علایق و سرگرمی‌های غیرمتعارف داشته باشد و در برخی موارد دیدگاه‌ها و عقایدش برای دیگران عجیب به نظر برسد. البته شدت آن به قدری نیست که اختلال در نظر گرفته شود.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• احساس اینکه دیگران در مورد او حرف می زنند.
• غرق شدن در افکار
• احساس سردرگمی در مورد هویت خویشتن

این آزمودنی رگه های ضعیفی از شناخت غیرعادی دارد. گاهی اوقات ممکن است در گفتگوهای اجتماعی مطالبی را مطرح کند که مرتبط با موضوع مورد بحث نیستند، ولی این رفتار به طور مستمر یا مشکل‌ساز نیست. همچنین ممکن است گاهی به تفکرات خیالی مشغول شود، اما توانایی تمایز بین واقعیت و خیال را همچنان حفظ می‌کند. در کل، این نشانه‌ها تاثیر جدی بر زندگی روزمره او ندارد.

تا حدود کمی رگه هایی از خودپنداره عجیب و غریب دیده می شود. ممکن است به طور گاه‌گاهی با سردرگمی‌های اجتماعی و شخصی روبرو شود. این مسائل معمولاً موقتی هستند و به زندگی روزمره آسیب جدی وارد نمی‌کنند. احتمال دارد گاهی احساس تنهایی و خالی بودن در زندگی کند، اما توانایی پیدا کردن معنا و اهمیت در زندگی را دارد. در کل علائم به اندازه‌ای نیست که به عنوان یک نشانه بالینی نیاز به بررسی داشته باشد.

رگه های خفیفی از این شاخص وجود دارد اما از نظر بالینی معنادار نیست. ممکن است تجربه‌هایی در زندگی کرده باشد که موجب شده باشد در برخی موارد احساس سردرگمی و ناپایداری درونی کند. با این حال، معمولاً قادرست این مشکلات را مدیریت کند و با حل چالش های موجود و انجام تغییرات مثبت در زندگی، میزان آن کاهش می یابد.

آزمودنی دارای سبک شخصیتی مرزی است. او ممکن است در برخی مواقع با ناراحتی‌های ناگهانی و تنش‌های عاطفی مواجه شود که برای دیگران قابل درک نباشد. ناپایداری عاطفی گاهی باعث می‌شود که آزمودنی در برقراری روابط ماندگار و پایدار مشکل داشته باشد. در پاسخ به رد شدن یا احساس تهدید، او ممکن است با عصبانیت یا افسردگی واکنش نشان دهد. این علائم به صورت سبک شخصیتی است و ویژگی محوری آن ناپایداری است (Unstable)، بنابراین شدت آن به اندازه علائم اختلال شخصیت مرزی نیست.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• احساس درهم ریختگی شدید هنگام استرس و مشکلات
• تمایل به خودکشی
• ناراضی بودن از خود

رگه های از خودپنداره ناپایدار در این آزمودنی دیده می شود. ممکن است بعضی اوقات در تشخیص هویت خود دچار سردرگمی شود، اما این موضوع به اندازه‌ای جدی نیست که اختلالی ایجاد نماید.

رگه‌هایی از ساختار روانی دونیمه در این آزمودنی دیده می شود اما معنادار نیست. ممکن است گاهی به ناهماهنگی‌ها و تضادهایی در ادراک خود، خاطرات و احساسات برخورد نماید. این نوع ناهماهنگی‌ها معمولاً برای او مشکل‌ساز نیست و بالینی تلقی نمی‌شود. با این حال احتمال دارد در برخی مواقع به سبب برخورد با موقعیت‌های پیچیده یا استرس‌زا، تحت فشار قرار بگیرد.

آزمودنی از نظر این شاخص در وضعیت طبیعی قرار دارد. او توانایی دارد که خلق خود را با واقعیت خارجی هماهنگ کند. تغییرات ناگهانی از حالت عادی به افسردگی یا هیجان را تجربه نمی‌کند و دوره‌های بی‌حالی و بی‌تفاوتی ندارد. در واقع او احساسات پایداری دارد و معمولاً خلقش با واقعیت خارجی همخوان است.

آزمودنی دارای الگوهایی از ویژگی‌های شخصیتی است که سبک شخصیتی پارانوئید را نشان می دهد. او ممکن است در برخی موارد به دیگران شک کند. معمولاً در تعاملات اجتماعی خود حواسش به اطرافیان و اتفاقات پیرامون خود هست و از مسائلی که ممکن است برایش مشکل‌ساز باشد اجتناب می‌کند. در برخورد با دیگران تا حدودی محتاط است و اغلب دیر به آن ها اعتماد می کند. اگرچه ممکن است در برخی مواقع به خاطر شک به دیگران با مشکلاتی مواجه شود، اما این نگرش‌ها به طور کلی هنوز در چارچوب سالم و قابل کنترل است و به روابط شخصی و اجتماعی شدیداً آسیب نمی‌زند.

با توجه به پاسخ ها، احتمال موارد زیر در آزمودنی بررسی شود:

• سوء ظن نسبت به مهربانی یا توجه دیگران
• هوشیاری و مراقبت مفرط برای سوء استفاده دیگران

رگه هایی از حالت تدافعی دیده می شود. در برخی مواقع ممکن است به طور نسبی محافظه‌کارانه و مراقب باشد تا از توهین، کینه و فریب دیگران دوری کند. ممکن است در برخی شرایط به دفاعیه‌های ملایم متوسل شود و در برابر تأثیرات و کنترل‌های خارجی مقاومت کند. اما این رفتارها در حدی نیست که به طور جدی بر روابط اجتماعی یا عملکرد او اثر بگذارد.

رگه هایی از این شاخص در آزمودنی دیده می شود اما از نظر بالینی معنادار نیست. گاهی اوقات به دیگران بی‌اعتماد است و ممکن است در برخی مواقع به انگیزه‌های پنهان درعملکرد آن ها فکر کند. البته این بی‌اعتمادی به اندازه‌ای نیست که به طور جدی بر روابط و کیفیت زندگی‌ او تأثیر بگذارد.

نشانه های معناداری از فرافکنی مداوم دیده می شود. ممکن است او به طور مداوم ویژگی‌ها و انگیزه‌های ناخوشایند خود را انکار کند و یا به دیگران نسبت دهد. او نمی‌تواند خطاها و کمبودهای خود را نادیده گرفته و به جای آن، به دیگران انتقاد می‌کند و سعی می‌کند دیگران را مقصر اشتباهات خود بداند.

آزمودنی رگه‌هایی از اضطراب تعمیم یافته دارد و در سطح متوسط علائم این اختلال را نشان می‌دهد. آزمودنی ممکن است احساس ناآرامی مداوم و دلهره را تجربه کند، که باعث می‌شود گاهی به آسانی از جا بپرد و یا واکنش‌های ناگهانی نشان دهد. دلواپسی و نگرانی ناشی از این حس باعث شود که گاهی احساس نا امنی داشته و گوش به زنگ باشد.

آزمودنی از نظر شاخص علائم جسمانی نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او تجربه‌ی ناخوشایندی‌های بدنی غیرمعمول ندارد و از خستگی مداوم و دردهای نامشخص بدنی رنج نمی‌برد. همچنین، ناراحتی‌های بدنی خفیف را به عنوان بیماری‌های جدی و مهم تفسیر نمی‌کند.

آزمودنی در این دسته از نظر شاخص طیف دوقطبی نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او توانایی کنترل خلق خود را دارد و از دوره‌های شدید شیدایی یا افسردگی رنج نمی‌برد. همچنین، شکایتی از تحریک‌پذیری بی‌دلیل، تغییرات ناگهانی در روابط بین‌فردی و کاهش نیاز به استراحت در او دیده نمی شود.

آزمودنی از نظر شاخص افسردگی مداوم نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او توانایی حفظ خلق و خوی سالم و پایدار را دارد و از افکار ناامید کننده و منفی دوری می‌کند. او با انگیزه و علاقه به فعالیت‌های روزمره اشتغال دارد و از احساس گناه و نارضایتی ناشی از خود نا ارزنده‌سازی رنج نمی‌برد. همچنین به نظر می رسد شکایتی از کاهش عملکرد اثربخش در فعالیت‌های زندگی ندارد.

آزمودنی در این دسته از نظر شاخص مصرف الکل نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. در واقع او از وابستگی به الکل و مشکلات ناشی از مصرف بی‌رویه آن رنج نمی‌برد.

آزمودنی از نظر شاخص مصرف مواد نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او توانایی کنترل تکانه‌های مصرف مواد را دارد. همچنین، این فرد مشکلاتی در مدیریت پیامدهای فردی رفتارهای خود ندارد و تاریخچه‌ای از سوء مصرف مواد مکرر دیده نمی شود.

آزمودنی از نظر شاخص استرس پس از ضربه نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او از تجربه کابوس‌ها، رویاهای تکراری و اضطراب شدید ناشی از رویدادهای ترسناک رنج نمی‌برد. همچنین در مواجهه با یادآوری‌های رویداد ترسناک واکنش‌های هراس‌آور نشان نمی‌دهد و به طور کلی احساسات وحشت و درماندگی را تجربه نمی‌کند.

آزمودنی از نظر شاخص طیف اسکیزوفرنیا نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او از توهمات و هذیان‌ها رنج نمی برد. افکار و رفتارهای آزمودنی منظم و معقول هستند و به نظر می رسد واقعیت سنجی (Reality testing) مناسبی دارد.

آزمودنی در این دسته از نظر شاخص افسردگی اساسی نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. از افکار خودکشی، استیصال عمیق و ناامیدی رنج نمی‌برد. همچنین، شکایتی از بی خوابی، خستگی شدید، کاهش یا افزایش وزن قابل مشاهده ندارد.

آزمودنی از نظر شاخص اختلال هذیانی نشانه‌های بالینی ندارد و وضعیت او طبیعی است. او دچار هذیان‌هایی نمی‌شود که به حسادت، تعقیب یا بزرگ منشی مربوط باشد و افکار آشفته‌ای درباره سوءظن و بدگمانی نسبت به دیگران ندارد. همچنین، او از نظر عاطفی ‌پرکینه و خصمانه نیست و احساس نمی‌کند که از طرف دیگران مورد سوء استفاده یا بدرفتاری قرار گرفته است.