نمره کسب شده توسط شما در این مقیاس 79.7 درصد می باشد که نمره بسیار بالایی است و نشان دهنده احساس تنهایی بسیار زیاد شما است. شما خود را فرد بسیار تنهایی می دانید و حتی زمان هایی که در جمع افراد دیگر قرار می گیرید همچنان این حس را دارید و این سبب می شود که نتوانید با آنها به خوبی معاشرت کنید. در نتیجه دیگران نیز این احساس عدم صمیمیت را چه از کلام و چه از رفتارهای غیر کلامی شما مانند حالت چهره و زبان بدن احساس کرده و ممکن است بعد از مدتی، آنها نیز از شما دوری کنند.

به نظر می رسد روابط اجتماعی شما محدود است، شما در جمع ها و گروه های بسیار کمی حضور دارید که در آنها نیز نمی توانید به خوبی خود را ابراز کرده و حضور موثری داشته باشید. به همین خاطر اغلب تمایل دارید کارها را به صورت انفرادی انجام دهید زیرا فکر می کنید انجام کارها به شکل گروهی سبب افزایش سطح اضطراب و در نتیجه افت شدید کیفیت نتیجه پایانی می شود.

از طرفی عدم حضور در گروه ها و اجتماعات رسمی و غیر رسمی مانند عضویت در گروه های کاری و یا گروه های دوستانه و نداشتن تایید افراد دیگر، باعث ایجاد احساس بی ارزشی زیادی در شما شده است.

اغلب مواقع احساس می کنید دیگران به اندازه ای که لازم است به شما اهمیت نمی دهند و یا بیشتر انتظاراتی که شما از آنها دارید را برآورده نمی کنند.

به نظر می رسد اعتماد به دیگران برای شما کار نسبتاً دشواری است و به همین دلیل نیز نمی توانید به راحتی دوست یا دوستانی برای خودتان انتخاب کنید. در نتیجه به ندرت پیش می آید که با کسی اینقدر احساس صمیمیت داشته باشید که با او راحت باشید و از نیازها و علائقتان صادقانه با او صحبت کنید.

شما به دلیل احساس تنهایی زیادی که دارید، خود را دور از دوستان و اطرافیانتان تصور می کنید، به حدی که وقتی مشکلی دارید، اغلب از آنها کمک نمی خواهید. زیرا صمیمیتی احساس نمی کنید که بخواهید از فرد مقابلتان درخواست چیزی را داشته باشید.

از طرفی، با توجه به اینکه شما اغلب خود را از اطرافیانتان دور می کنید، احتمال ایجاد احساس صمیمت و نزدیکی بین شما و آنها کاهش پیدا می کند و خود همین مسئله به افزایش احساس تنهایی شما دامن می زند.

با توجه به اینکه نتایج تست شما، نشان دهنده احساس تنهایی بسیار زیاد شماست و از آنجا که حضور در اجتماع، دریافت بازخوردهای اجتماعی و برقراری روابط موثر و صمیمی با دیگران، علاوه بر هدفمند کردن زندگی، بر سلامت جسمی و روانی تاثیر بسزایی دارد؛ توصیه می کنیم علاوه بر مراجعه به درمانگر، راهکارهای زیر را جهت بهبود این مسئله به کار ببندید.

• خودتان را بیشتر دوست داشته باشید و نقاط قوتتان را مرتباً به خودتان یادآوری کنید. اگر بتوانید با خودتان به صلح برسید، رابطه تان با دیگران نیز بهبود پیدا می کند.
• در دوره هایی که به منظور آموزش مهارت های ارتباطی برگزار می شود، شرکت کنید و یا کتاب هایی را که به این منظور نگارش شده، مطالعه نمایید.
• از دوستان نزدیک و یا اعضای خانواده تان درباره نقاط قوت و ضعف خود در ارتباط سوال کنید و سعی کنید آنها را بهبود ببخشید. به این وسیله می توانید بخشی از علت های دورنی که مانع ایجاد صمیمیت با دیگران می شود (مانند سبک ارتباطی پرخاش جویانه، بی اعتمادی، کمرویی و مواردی مانند اینها) را شناسایی و حل کنید.
• با کمک یک متخصص، معیارها و انتظاراتی که از دیگران به عنوان یک دوست دارید را مورد بازنگری قرار دهید. معیارهای سختگیرانه و سطح بالا باعث سرخوردگی شما در دوستی ها شده و از ایجاد روابط موثر و صمیمانه جلوگیری می کند.
• بعد از تعیین معیارهای معقولانه و واقع نگرانه برای انتخاب دوست، فعالیت ها و علاقه مندی هایتان را که دوست دارید با دوستانتان انجام دهید، مشخص کنید. سعی کنید در مکان ها و گروه هایی حضور پیدا کنید که افراد با علایق مشترک حضور دارند.
• در کلاس هایی که موضوعشان مورد علاقه شما است ثبت نام کنید.
• در فعالیت های داوطلبانه و عام المنفعه شرکت کنید. این گونه فعالیت ها بهترین مکان برای درگیر شدن با گروه و فعالیت های گروهی است. علاوه بر اینکه احساس مفید بودن به شما می دهد و شما را از حس تکراری و پوچ بودن رها می کند.
• بهتر است فعالیت های داوطلبانه ای را انتخاب کنید که قصدشان کمک به افراد تنها است.
• نگهداری از حیوانات خانگی یکی از فعالیت هایی است که به خوبی می تواند شما را سرگرم نگه داشته و احساس تنهایی تان را کاهش دهد.
• رمان بخوانید و یا اینکه به پادکست ها و کتاب های صوتی که داستان روایت می کنند، گوش دهید.
• سعی کنید چیزی خلق کنید. این کار نیز به شما انگیزه و هدف می دهد، علاوه بر اینکه احساس پوچی و بی ارزشی را از شما دور می کند.
• برای انجام فعالیت های مورد علاقه تان منتظر همراهی دیگران نمانید. برای مثال اگر به پیاده روی یا سینما یا کافه علاقه دارید، برای آنها برنامه ریزی کنید و خودتان را به دیل عدم همراهی دیگران، محروم نکنید.  
• سعی کنید در جمع ها از خود سانسوری دست بردارید و از چیزهایی که دوست دارید و یا برای شما مهم هستند، صحبت کنید.
• از افراد منفی نگر، تحقیر کننده و به طور کلی افرادی که سلامت جسم و روان شما را تخریب می کنند دوری کنید.
• سعی کنید ارتباطتان با دوستان قدیمی را احیا کنید و به صورت دوره ای قرار ملاقات هایی را با آنها ترتیب دهید.