پرسشنامه خودشیفتگی مارگولیس و توماس (MTNS)

معرفی پرسشنامه خودشیفتگی مارگولیس و توماس (MTNS)

این پرسشنامه توسط مارگولیس و توماس در سال ۱۹۸۰ ساخته شده است.

هدف از ساخت این پرسشنامه ارزیابی میزان خودشیفتگی می باشد.

این پرسشنامه دارای 24 سوال می باشد.

روایی و پایایی مقیاس خودشیفتگی مارگولیس و توماس (MTNS) تایید شده است.

خودشیفتگی

خودشیفتگی یک اصطلاح نسبتا رایج در مکالمات روزمره می باشد؛ شاید خود شما هم جز افرادی باشید که از اصطلاح فرد خودشیفته در مورد دیگران استفاده کرده باشید و در مکالمات خود به این موضوع که فلان شخص خودشیفته است، اشاره کرده باشید. خودشیفتگی در کاربرد عامیانه به معنای دوست داشتن خود است و این تعبیر تا حد زیادی به تعریف اختلال خودشیفتگی نزدیک است.

اختلال شخصیت خودشیفته یکی از انواع اختلالات شخصیت می باشد که در روان شناسی به این اختلال و تاثیرات آن بر زندگی فرد پرداخته شده است. خودشیفتگی یک ساختار شخصیتی چند بعدی است که دارای ابعاد ناسالم چون احساس محق و شایسته دانستن خود و بهره کشی می باشد.

ابتلا به خودشیفتگی می تواند با دیگر آسیب های روان شناختی از قبیل افسردگی، اضطراب، احساس تنش همراه شود. البته خودشیفتگی دارای بعد سالم هم می باشد؛ مثلا در بعد سالم خودشیفتگی شاهد مواردی همچون اقتدار، رهبری، برتری طلبی، خود تحسین گری خواهیم بود. گفته می شود بعد سالم خودشیفتگی می تواند عزت نفس بالا را تا حدودی پیش بینی کند.

بنابراین، بنابر آنچه گفتیم خودشیفتگی یا نارسیسم بیانگر عشق افراطی به خود است؛ فرد خودشیفته خود را مرکز جهان می بیند؛ تمایل دارد از سوی دیگران مورد تشویق و تحسین قرار بگیرد. خودشیفته ها دارای خصوصیت اخلاقی خودپسندی می باشند. این افراد همدلی کمی با دیگران دارند و نسبت به دیگران کم توجه هستند.

فرد مبتلا به خودشیفتگی خود را شایسته و سزاوار احترام دیدن می داند و دوست دارد از سوی دیگران تشویق و تحسین شود و اگر دیگران به او احترام نگذارند، نسبت به آن ها احساس بدی خواهند داشت. رفتارهای ناشی از غرور و تکبر در مبتلایان به این اختلال دیده می شود.

درمان اختلالات شخصیت تا حدود زیادی سخت است و اختلال شخصیت خودشیفته نیز از این قاعده مستثنی نیست. واقعیت امر آن است که فرآیند درمان این اختلال، کمی سخت، پیچیده و زمان بر است اما روان درمانی می تواند به درمان این اختلال و نشانه های آن تا حد زیادی کمک کند.

مطالعه برخی کتاب ها در زمینه خودشیفتگی می تواند به بهبود نشانه های خودشیفتگی تا حدی کمک کند. در صورتی که تمایل به ارزیابی میزان خودشیفتگی بر اساس عبارات خودشیفته وار و غیر خودشیفته وار داشته باشید، می توانید از این پرسشنامه استاندارد و معتبر استفاده کنید و به اطلاعاتی در این زمینه دست پیدا کنید.