پرسشنامه اولویت بندی مولفه های کيفيتی سامانه ها

معرفی پرسشنامه اولویت بندی مولفه های کيفيتی سامانه ها

این پرسشنامه محقق ساخته است.

هدف از ساخت این پرسشنامه ارزیابی، تشخیص اولویت بندی شاخص های کیفیتی در نرم افزارها و سامانه های کنترل کننده می باشد.

پرسشنامه اولویت بندی مولفه های کيفيتی سامانه ها دارای 19 سوال و 5 بعدک

• تناسب کارکردی
• قابلیت اطمینان
• کارآیی
• قابلیت استفاده
• امنیت
• سازگاری قابلیت حمل و قابلیت نگهداری می باشد.

 استفاده از نرم افزارها و سامانه های مختلف این روزها در کسب و کارهای مختلف رایج است؛ بسیاری از مشاغل به جهت جذب مشتری و برقراری ارتباط با مشتریان و خدمت رسانی از سامانه ها کنترل کننده و انواع مختلف نرم افزار استفاده می کنند؛ به جهت همسو شدن با تغییرات و تحولات در عصر حاضر استفاده از انواع نرم افزار و شاخص های الکترونیکی ضروری به نظر می رسد.

در تشخیص و اولویت بندی شاخص های کیفیتی نرم افزار ها و سامانه های کنترل کننده، باید به چند بعد مهم توجه کرد و این ابعاد شامل، تناسب کارکردی، قابلیت اطمینان، کارآیی، قابلیت استفاده، امنیت، سازگاری و قابلیت حمل، قابلیت نگهداری می باشد. در ادامه به بررسی هرکدام از این عوامل خواهیم پرداخت.

یکی از مهم ترین مواردی که سازمان ها باید به آن توجه داشته باشند، تناسب کارکردی است؛ تناسب کارکردی به طور کلی اشاره به تطبیق نرم افزار یا نیازمندی ها و کارکردهایی که مشتری انتظار دارد، می باشد. در تناسب کارکردی، تناسب عملکرد و دقت محصولات مورد توجه قرار می گیرد.

منظور از تناسب عملکرد، مقدار عملکردی است که متناسب با اهداف کاربران بوده و مناسب با برخی اهداف کاربران می باشد. دقت هم شامل میزان دقت و مقدار عملکردی است که مشتریان از یک محصول انتظار دارند.

قابلیت اطمینان که با بلوغ و پختگی، در دسترس بودن، تحمل خطا و قابلیت بازگرداندن در ارتباط است، به میزان کارکردهای خاص یک سیستم در شرایط خاص و بازه زمانی خاص اشاره دارد. منظور از بلوغ، میزان قابلیت اطمینان تحت شرایط عملکرد نرمال، منظور از در دسترس بودن میزان دسترسی و قابل استفاده بودن، تحمل خطا که به میزان کارایی سیستم به هنگام بروز خطا اشاره دارد و قابلیت بازگردانی که اشاره به برگشت سیستم و عملکرد مطلوب سیستم پس از به مشکل خوردن دارد، می باشد. 

کارایی به سرعت انجام هر فرآیند و بهینه بودن استفاده از منابع اشاره دارد و از دو بعد رفتار زمانی و استفاده بهینه از منابع قابل ارزیابی است.

قابلیت استفاده که اشاره به این موضوع دارد که کاربردان تا چه حد می توانند از یک نرم افزار استفاده کنند و آن را درک کنند، دارد و از ابعاد وضوح کارکردی، سهولت استفاده، محافظت از کاربران در مقابل خطا، زیبایی واسط کاربر، سهولت فراگیری و دسترس پذیری قابل ارزیابی است.

در نهایت امنیت شامل حفاظت از داده های کاربران می باشد و شامل رازداری، یکپارچگی، عدم انکارپذیری و مسئولیت پذیری و سندیت می شود.

در صورتی که تمایل به ارزیابی متغیر تشخیص اولویت بندی شاخص های کیفیتی در نرم افزارها و سامانه های کنترل کننده داشته باشید، می توانید از این پرسشنامه استفاده کنید.